افزایش جمعیت، میزان تقاضا را برای منابع طبیعی بالا می‌برد و بر محیطی که منشأ این منابع است، تأثیر می‌گذارد. منابع طبیعی، موادّ خام مورد نیاز انسان هاست و به دو صورت تجدید پذیر و تجدید ناپذیر در طبیعت وجود دارد. گروه اوّل به طور عمده از جانداران تشکیل شده و قابل جایگزینی است؛ مثل محصولات دامی، درختان، نخ و پشم. گروه دوم موادی هستند که در صورت تمام شدن قابل جبران نیستند یا زمان لازم برای آنها به قدری طولانی است که عملاً تجدید شدنی محسوب نمی‌شوند امروزه منابع طبیعی تجدید شونده در ابعاد مختلف زندگی بشر (اقتصادی، اجتماعی فرهنگی و زیست‌محیطی) نقش مهمی راایفا می‌نمایند. در اغلب کشورهای در حال توسعه در اثر تبدیل عرصه، گسترش بی‌رویه شهرها، توسعه غیراصولی صنعت، رشد فزاینده جمعیت و فقدان برنامه‌ریزی مناسب برای نگهداری از منابع طبیعی، سطح این عرصه‌ها کاهش یافته و در خطر نابودی قرارگرفته است. خسارات ناشی از این تخریب به شکل‌های گوناگون از قبیل :جاری شدن سیلابها و شسته شدن خاک، پرشدن سریع مخازن سدها از رسوبات آبرفتی، افت سطحآبهای زیرزمینی، نابودی خاکهای حاصلخیز، تغییرات نامطلوب آب و هوایی و کاهش فرآورده‌های جنگلی و مرتعی، بهم خوردن تعادل اکوسیستم به مخاطره افتادن روند طبیعی محیط زیست و حیات وحش، گسترش بیابانها و کویرها … ظاهر می‌گردد.
